▷▷20120427

Peristiwa spontan apabila kesabaran dihiris. (peh ayat aku!)

Masa zaman aku kecit2 dulu, aku paling2 kuat merajuk. Sebelum merajuk, aku akan mengamok dulu. Maknanya, aku panas baran la kan? Memang mudah panassss. Dan bila dah remaja pun, baran aku tetap ada.

Penah dulu, dulu laaaaa. Ade sorang budak. Main2 kat tepi aku. Betul2 kat tepi aku. Kalo main diam2 takpe. Ni, tau jela budakkkk. Mulut kalo tak menjerit, bukan main namanya. Itu tido! Dia duk pekik lolong ape sume. So, aku menten cool lagi. Tiba2 tengah dia syok main, terlibas kepala aku. Mintak maap lah kan, aku terus bangun, aku lempang muka dia sekuat hati. Meraung dia serupa mcm dia pekik lolong tadi. Tapi lagi kuat rasanya. Mak pak dia apa lagi, nak marah aku dah kan? Tapi aku menten je, aku ckp, anak ko tak reti hormat org tua! Aku terus blah.

Tapi itu dulu. Zaman aku tak kenal terapi macam mana nak control marah. Skang ni, ya! Memang aku sedang belajar, SABAR, tahan marah, dan bla bla bla. Ni kisah semalam. betul2 semalam terjadi. Masa aku p rumah sorang insan ni la. Ada anak umo 6 7 tahun gitu. Dia ni punya nakal, Ya Allah! Hanya Tuhan yg tahu kenapa mcm tu skali dia nakal.

Hal nya sama. Aku ngah sedap duduk tengok tv kan. Yela, melayankan mak aku dengan bla bla bla ni berborak. Si budak ni, ngah main trompet tau. Bukan trompet betul. Ala2 trompet. Tapi kalo ditiup tu, anjing denga, memang meraung dia lari ketakutan. Punya la kuat kan.

Dah la dia tiup tu sebelah telinga aku. Aku senyum je dengan perangai dia ni. Sabar kan! Mak aku kata jangan main dekat dengan akak. Dia lagi p dekat dengan telinga aku, dia p tiup. Angin aku masa tu, dah sampai dada aku rasa. Tapi takpe, aku sabar. Aku senyum je pandang mak aku.

Tiba2 dah tiup, dia spontan nak p libas kepala aku dengan trompet. Mula2 tak kena. Kali kedua dia nak libas lagi, belum sempat kena, aku pun spontan bangun, aku tangkap tangan dia dua2, aku baringkan dia, kaki aku tahan kaki dia dua2, aku henyak tangan dia kat perut. Aku denga sore dia ilang sebab senak kot. Masa tu dia dah nangis. Aku lepaskan, dia nak terajang aku. Aku cuma tangkap je kaki dia. Dia terus bangun sambil jerit, "AKU NAK AMBIK PISAU, AKU NAK BUNUH KAU!!"



Dia lari p dapo terus weh. Nasib baik mak aku, makcik aku, makcik dia dengan mak dia sempat tangkap dia. Meronta2 serupa orang kena sampuk. Kuat budak tu meronta. Dalam kepala otak aku masa tu, kalo dia amik pisau, aku terajang dulu. Apa guna kaki panjang kan? Tapi aku pelik, aku hanya senyum aje. Aku tak kata apa2 pun. 

Masa ngah meronta tu, dia pandang tepat muka aku, dia jerit, "BABI KAU! KAU BABI!!". Spontan skali lagi, aku terus meluru ke dia, aku nak sepak mulut dia. Tapi dia ngelak muka. Mak aku pun duk tarik2 tangan aku. Abih tu lagilah dia ngamok kan. Agaknya dia tak sangka kot, aku boleh buat dia mcm tu. Dia tengok, aku senyap, senyum, lembut dengan dia. Tiba2 mengganas dengan dia. Tentulah dia lagi marah kan. Sapa tak bengang weh. Hal libas aku satu. Dia dok BABI kan mak dia, BABI kan mak aku, masa tu je darah aku dah naik. Tapi aku tahan. Tak sangka berlarutan pulak.

Budak tu, makcik dia pujuk2 smpai dia tido. Masa nak balik, aku mintak maap kat mak dia. Sebab spontan je aku kejekan anak dia. Tapi anak dia tak kena cubit, tak kena lempang, apa semua tak kena. Cuma aku genggam tangan dia sekuat hati jela. Mak dia kata, takpe. Kadang2 kena ajar dia tu. Masa tu aku terfikir, baran aku, masih lagi pada tahap lama. =.=' Okebai.

▷▷20120425

"Awk, nak jadi kawan karib awk boleh?"

Teringat zaman kecit2 dulu. zaman skola rendah. beli buku cantik2, pas kat kawan2. soh buat biodata. siap ucapan bagai. yang beshnye, dalam biodata tu, mesti ada...

Kawan biasa : Ramai.
Kawan karib : Nurul, Tipah, Simah.
Kawan sejati : Lijah.

Hahahahaha!! aku kalo tengok part ni. aku tak bole blah weh. ase nak gelak sungguh2. bukan pasai apa, mcm klaka lak. kawan bla bla bla nak tentukan lak siapa kan? Siap ada kawan sejati tu. skang kawan sejati kemana, kawan biasa tu jugak hat jadi yg sejati. Kahkah!

Dulu ingat lagi, masa nak p skola. aku ada saing sorang membe. naik beskal baru. abah belikan. sebab tengok membe sume ada beskal, aku nak jugak. dengan alasan, "senang nak p skola. abah takyah anta!" baik betui anak abah ni! hahah.

So, membe aku ni slalu la nak saing p skola agama. skola pagi (skola kebangsaan) tu, abah aku da upah bas skola jemput pagi2. petang je naik beskal. bila da sama2 p skola naik beskal sama2, slalu lah berborak kan. jadi, rasa mesra.

Tiba2 kuaq dari mulut..

Aku: Awk, kita nak jadi kawan karib awak boleh?
Dia: Boleh! nanti kat biodata, kite tulis nama awak eh?

Wakakakak! nak jadik kawan karib siap lamar dulu! apa pun tak boleh! tapi kat skola, tak rapat mana pun. hat nak p skola je baik. da smpai skola, aku lupa dia, dia lupa aku. masing2 dengan hal masing2. bila ingat balik, cm klaka bodo aje. tp tulah zaman skola aku. oke tu aje buat masa ni sambil tersengih mengenang zaman kecit2 comei dulu. kbai.

▷▷20120421

Gadoh jangan sampai putus.

Dalam setiap satu2 perhubungan tu, ada pasang surutnya. bila tiba saat bahagia tu, dia punya feel tu serupa makan sosej isi keju tapi taknak telan. nak rasa sedap dia lelama. tapi bila dtg pulak angin ribut taufan sume2 tu la, feel dia lain pulak. tau apa? korang penah rasa kan? ala rasa dia sama mcm korang gadoh dengan orang lain ler. atau korang tengok cicak bercekak. gitu ler lebih kurang.

haaaa ni sama la p nye kat aku. haritu gadoh. dua tiga hari gak la tak contact. kitorang ni, sehari tak contact rasa mcm dah sebulan tak contact. lain mcm rasanya. padahal mesej2 tu bukan apa sgt pun borak. "buatpa?" "makanpe?" "sepak sapa?" gitu2 ler lebih kurang. ayat pun tak panjang mane. short2 aje. tapi da kalo memang da TERbiasa nak bermesej kan, so biasa la jadinya. walhal, ramai gak kengkawan kata, mesej selalu, contact selalu takleh gak. bosan. hat aku tak lagi. 3 tahun tu, selamba ja lagi nak mesej selalu. hahah!

-rindu baby kite ni! T__T-

call2 sume, skype lagi, mesej2, arghhh! memang keje kitorang la. kalo salah sorg bz, sebelum bz, msti da update dulu nak buat ape. so yg pihak sana takde la dok kaco2 kan selain dari mmg mintak terajang kalo sibuk nak ngamok tak balas mesej padahal da tau dia bz kannn. kalo aku, tgk mood. tau dah dia bz. kalo mood ngade aku dtg, 5 minit skali aku anta mesej kat dia. kutuk2 dia. eleh kutuk2 manje. ngade la gitu. kalo aku senaraikan kang, kompom korang muntah biru. hahah!

jadinya, bila gadoh, 3 hari tak contact, aku dah rasa dunia cinta *eceh geli meremang kau kan* aku dengan dia dah OVER! hahah! gila cetek pk kan? pasai ego jugak. tp rindu. dalam rindu, marah! abih sume gamba delete. *tapi kat recycle bin ada lagi* hahaha!!

skang ni, baik dah. mintak maap sume. kalo terus lagu tuuuuu je, bila nak baik kan? ego tak bagus untuk kesihatan gak. pas solat pun pale duk ingat apa dia ngah duk kalut buat kan? ingat aku ke tidak? so tak bagus la kan. jadi, mintak maap jalan penyelesaiannya. salah pun, memang salah aku. totally! hahah!

so yg korang2 tu, hargai pasangan korang. okebai.

▷▷20120418

Bila hati da mula tak sedap..

Assalamualaikum. hai korang. lame gile aku tak update. ni saje ade mood sikit, cepat aku capai laptop, kasi hapdet. bukan apa, skang kurang sikit la nak berstory dekat blog atau kat mana2. 

sebab aku ada tempat mengadu yg lagi tenang, insyaAllah. eceh. aku slalu bercerita kat abah aku. sbb sekarang ni, da rapat lebih dengan abah aku. bukan tak pernah rapat. cuma lebih rapat. sebelum ni suka cite kat mak aku aje. skang kat bapak aku pun, seronok nak cite. tak lupa, yg utama, Allah SWT. ^^,

ni nak cite skit pasal hati. dulu2, kemain sayang kan? cm bahagia sangat je rasa. yela, tak pernah2 pun kapel cmni punya lama. tapi bila lama sangat, bosan tu takla. cuma, rasa mcm dah tak serasi. mungkin perasaan aku aje. tapi, itulah yg aku rase. makin da 3 tahun, makin rasa jauh. makin rasa tak kenal.

taktau apa punca, tapi hati kata, dia dah tak setia. hahah! jaat kan? dua tiga tahun lepas taknak rasa lak cmtu? skang ni, aku makin perasan, dia kalo bagi alasan, muka selambe, cakap pun spontan aje. oke, alasan yg dia bg, atau lebih senang ckp, TIPU tu dia buat kat orang lain la kan. aku ade kat sebelah dia.

aku dengar dia bg alasan atau tipu orang tu, muka dia selambe aje. spontan gile ayat. smpai aku pun percaya apa yg dia ckp. bila da ckp2 dengan sekian2 org tu, aku tanya "betul ke?". baru dia cite hal yg sebenarnya kat aku.

bila aku pk balik, kalo dengan orang lain dia bole buat mcm tu, apatah lagi dengan aku kan? yelah, ayat pun spontan, muka pun selambe je, mmg kite boleh percaya punya ckp dia. sejak dari tu, aku rasakan, dia ni sebenarnya ada orang lain ke ek? sapa tau? dia bijak mengatur strategi. dia mmg bijak dalam sume2 tu. hahaha.

takpela, sbb tu skang aku malas nak pk sangat pasal dia. aku rase, biar masa menentukan segalanya. andai ada jodoh, ade la. takde, redha ajela. Allah lebih tahu yg terbaik untuk hamba-Nya. amin